Interview leerkracht

1. Caitlan Karishma - leerkracht in Bogaerts International School (Diegem)

https://youtu.be/KZybNco5y_U<br>

https://youtu.be/760RCecauZc<br>

Deze leerkracht volgde vorig academiejaar les op Campus Hertogstraat in Heverlee. Ze is net afgestudeerd als leerkracht in het lager onderwijs.

Caitlan is 27 jaar en is in België geboren. Haar papa is van België en haar mama is van de Caraïben. Haar eerste taal is het Engels. Vanaf de kleuterschool is ze ook het Nederlands beginnen leren als tweede taal.

Caitlin heeft eerst Rechten gestudeerd aan KU Leuven, maar ze zag daar geen toekomst in. Dan is ze naar de studentendienst geweest om haar persoonlijkheid te linken met mogelijke jobs. Het lerarenberoep was er daar een van. Ze reflecteerde hierover en ze vond steeds meer dat dit beroep wel bij haar kon passen. Sindsdien heeft ze geen spijt. Ook haar ouders en vrienden stonden meteen achter haar keuze.

Caitlan werkt nu in een internationale school. Dit was voor haar een erg logische keuze. Ze vindt het fijn om te werken in een school waar zowel het leerkrachtenteam als de kinderen divers zijn. Ze voelt dat er een soort 'like mindedness' heerst. Ook sinds het Engels Caitlans bindingstaal is, voelde ze zich meteen thuis. In haar stages binnen het regulier onderwijs voelde ze namelijk minder verbinding.

In haar voorgaande stage-ervaringen, binnen het regulier Nederlandstalig onderwijs, voelde ze zich vaak minder competent. Ze struikelde rond het gegeven dat ze minder snel zichzelf kon zijn omwille van haar spreekangst; ze wou zo min mogelijk taalfouten maken. Ook binnen UCLL werd er vaak gewezen op het belang van goede schrijf-en spreekvaardigheden, wat haar spreekangsten enkel maar vergrootten. Ondanks er veel werd gewezen op fouten kreeg ze weinig tot geen expliciete ondersteuning hierin binnen de opleiding zelf. Ze nam autonoom initiatieven om haar Nederlands te versterken.

Caitlan geeft aan dat ze zich geen Belg voelt. Ze duidt dat haar omgeving botst met haar innerlijke wereld (identiteit/innerlijke strijd). Binnen een internationale school kan ze wel een soort thuisgevoel vinden. Ze geeft aan dat ze geen plaats of land als haar thuis ziet, wel de wereld in zijn geheel of de verbinding met gelijkgestemde mensen.

Deze 'global mindset' binnen het regulier onderwijs overbrengen, zou naar haar gevoel een opportuniteit kunnen zijn om meer diverse mensen naar het lerarenberoep toe te 'lokken'.

Drempels:

  • Ze heeft geen thuisgevoel binnen het regulier eentalig onderwijs. -> het ontbreken aan een global mindset
  • Spreekangst = Een drempel om haarzelf te kunnen zijn binnen het regulier eentalig onderwijs.
  • Ze heeft niet het gevoel dat ze een Belg is.
  • Ze heeft in haar opleiding en stages weinig tot geen expliciete taalondersteuning ontvangen. Ze moest zelf initiatieven nemen om haar Nederlandse taalvaardigheid te verbeteren.

Opportuniteiten: 

  • We hebben nood aan een diversiteitsresponsief onderwijssysteem met diversiteit als norm op macro-, meso- en microniveau.

             -> Visieontwikkeling nodig voor het gehele onderwijsveld:

                  Professionalisering van het beleid over diversiteit en inclusie door de diversiteit te waarden en te benutten; 

                  meer inzetten op cultuursensitieve studiebegeleiding binnen de lerarenopleidingen door bijvoorbeeld een 

                  sterker doordacht taalbeleid (ondersteuning op maat), infosessies omtrent diversiteit voor alle 

                  onderwijsprofessionals (visieontwikkeling door zelfreflectie en levenslang leren)

            -> Gedeelde verantwoordelijkheid met etnische minderheidsgroepen opperen, om zo verdere segregatie te 

                voorkomen. Dit zie je in dit voorbeeld ook waar Caitlin spontaan kiest voor ILS, om binnen deze

                onderwijsvorm toch een thuisgevoel te vinden. 

Competenties: Leraars bewegen met hun hele zijn & Leraars bewegen samen

Vanuit de interviews die ik heb afgelegd met zowel de BaLO-studenten als met Caitlin, heb ik ontdekt dat hun visie op onderwijs en de mate van socialisatie en identiteitsbeleving m.b.t. de aanwezige schoolculturen en de maatschappij in zijn geheel, erg verschillend zijn. Ik kon drie socialisatieprocessen onderscheiden: segregatie (Caitlin), assimilatie (Ka-Wing) & integratie (Senna). Ik werd me bewust van deze verschillende perspectieven door een open, onderzoeksmatige en gedreven houding aan te nemen in de gesprekken. In dialoog toonde ik ook deels mijn persoonlijk verhaal als wederdienst voor hun authenticiteit en openheid. In dat contact werd ik daaropvolgend geconfronteerd met het feit dat ik me in al de drie perspectieven wel kon vinden. Dat ik binnen mijn eigen zoektocht naar identiteit tussen twee verschillende werelden, elke van de bovengenoemde fases wel al eens heb doorlopen. Bewegen met mijn hele zijn en dat samen met anderen is heel waardevol. Dat werd hier alweer bevestigd. Al deze verhalen helpen me het algemeen onderzoeksproces, mijn focuspunt  binnen deze verdieping meer vorm te geven. Dat zou ik niet op mijn eentje kunnen... 


© 2023 Bahar Tasdemir. Alle rechten voorbehouden.
Mogelijk gemaakt door Webnode Cookies
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin