Begeleidingsmoment 2
De sessie startte net zoals afgesproken met ik die mijn verhaal deelde met de verdiepingsgroep. Dingen die ik bespreekbaar maakte:
- Bewuste en onbewuste druk van mijn ouders en culturele gemeenschap om 'het te maken in de maatschappij' ongeacht mijn migratie-achtergrond. Dit is gelinkt aan het beeld dat mijn familie heeft over het beroep leerkracht. Ze vinden dat het niet per se een hoog aanzien heeft binnen de maatschappij. Ook wenst mijn familie me het beste toe op financieel vlak. Ondanks hun goede bedoelingen voelt het wel alsof ervan mij verwacht wordt dat ik eerder universitaire richtingen ambieer.
- Mijn onbewuste angst harder afgerekend te worden door ouders van leerlingen zonder migratie-achtergrond. Ik ben me ervan bewust dat er bepaalde vooroordelen zijn naar mensen toe met een migratie-achtergrond en ik voel een grote zelfopgelegde druk naar mezelf toe om te bewijzen dat ze niet gerechtvaardigd zijn in hun denken. Ik voel een heel grote drang om mezelf nog harder te bewijzen als het gaat om zaken zoals taalvaardigheid etc.
De correlatie tussen mijn mentale problemen en mijn migratie-achtergrond. Mijn zelfopgelegde druk om te presteren maakt me enorm perfectionistisch en faalangstig. Ik voel dat ik mezelf onbewust tegenwerk en niet volledig kan leven naar mijn potentie toe.
Leraars bewegen met hun hele zijn: Tijdens het delen van mijn verhaal heb ik me zo open en authentiek mogelijk proberen opstellen naar de groep toe. De reacties van de groep waren erg waardevol en ik merkte op dat ik mensen raakte met mijn verhaal en hun stof tot nadenken gaf. Bepaalde zaken die ik vertelde werden door andere uit de groep verder genuanceerd en dat was erg waardevol.
Leraars bewegen samen: Daarbovenop raakte het verhaal die een medestudente Ariel vertelde me diep. Deze student heeft ook een migratie-achtergrond, maar toch mogen we er niet vanuit gaan dat alle verhalen van mensen met een migratie-achtergrond gelijklopend zijn. We zijn allemaal verschillend en we hebben allemaal een uniek verhaal te vertellen. Bepaalde bevindingen en zaken die me raakten en tot denken zette:
- Men mag de verschillen tussen mensen met een migratie-achtergrond niet generaliseren; binnen deze groep zijn er grote verschillen, verschillende soorten uitdagingen en obstakels. Denk bijvoorbeeld aan mensen die het Nederlands volledig beheersen, omdat ze hier geboren zijn en anderen die nog niet zolang in België wonen.
- Je moet migranten niet enkel in de opleiding of op de werkvloer krijgen, maar er ook iets mee doen. Een goed ondersteuningsnetwerk is enorm belangrijk. Zeker mensen met een migratie-achtergrond die het Nederlands niet 100 procent beheersen hebben extra zorg binnen de opleiding en op de werkvloer nodig. Ze moeten zich competent en startklaar kunnen voelen. Er is dus nood aan extra differentiatie binnen de opleiding, maar ook in de leraarskamer zelf. Dit kan een grote motivator zijn voor mensen met een migratie-achtergrond om voor opleidingen te kiezen die in het Engels worden aangeboden.
- Mensen met een migratie-achtergrond hebben de neiging zichzelf enorm hard af te rekenen op fouten en hebben de neiging om op te geven, omdat er geen voldoende ondersteuning is en er geen genoeg rekening gehouden wordt met hun context. Dit is een selffulfilling prophecy... "Het voelt alsof ik aan het smeken ben om te leren."
- Er is nood om bepaalde definities en concepten breder te kaderen. Denk bijvoorbeeld aan het begrip 'diversiteit'; dit gaat over verschillen én GELIJKENISSEN. Er is momenteel een te grote focus op de verschillen.
PLAN VAN AANPAK? EEN CONSENSUS
- Focus -> We hebben de kaart van kleur getrokken binnen het begrip 'diversiteit'.
- Kunst.Zinnig -> Naar de buitenwereld een breder kader aanbieden; mensen raken en stof tot nadenken geven.
- Focusdoel -> Verhalen verzamelen; dit overwegend aan de hand van interviews waar ons uitgangspunt hetzelfde is. Het moet duidelijk zijn wat we juist te weten willen komen. In het algemeen: Wat houd je tegen om leerkracht te worden? Wat zou je nodig hebben om het wel te overwegen?
- Altijd iets tastbaar proberen meenemen uit elk verhaal.
